حجت الاسلام موسوی شب گذشته در هیات یامهدی عج: (قسمت اول)

اسلام دین مهربانی است و با نامهربانی مخالفت کرده است.

با واژه "مدافعان حرم" اولین معنایی که به ذهنم متبادر می شود مهربانی است. مدافعان حرم از زن و بچه و زندگی گذشتند و رفتند سوریه تا مفسر مهربانی باشند.

از همه سرمایه وجودی خود که بدن عنصری است گذشتند تا امروز ما در امنیت به سر ببریم. مدافعان حرم نسبت به مردم جامعه مهربانانه عمل کردند.

انسان موجود اجتماعی است. سرنوشت انسان گره و پیوند خورده به اجتماع.

بدحجابی و بی حجابی تفسیر نامهربانی است. بدحجابها با نوع پوشش خود فریاد می زنند که اقتضاء هویت ما این است که مساله مردم و اجتماع برای ما هیچ اهمیتی نداشته باشد و فقط برای ما خودمان مهم هستیم.

 با پوشش خود فریاد می زنند به جهنم که با نوع پوشش ما بنیاد اخلاقی نوجوان و جوان در اجتماع متزلل می شود. به جهنم که جوانان با دیدن ما مشکلات روحی و روانی پیدا می کنند و دچار انحراف و انحطاط می شوند.

چند سال پیش در سالن همایش یکی از دانشگاههای اهواز پیش بینی کردم؛ با وجود اینکه عمر اکثر مدها کوتاه و گذراست اما عمر ساپورت بسیار طولانی خواهد بود. بعد گذشت چند سال، امشب مجددا همان حرف را تکرار می کنم: ساپورت حالا حالاها به عنوان مد در جامعه اسلامی ما زنده خواهد بود. دلیلش هم مشخص است. نامهربانهایی که پشت صحنه مدگرایی برای مد کشورهای اسلامی و ایران فعال هستند خوب می دانند که این مد پدر صاحب بچه رو در می آورد.

جنس "مرد" بما هو "مرد" این طور است که با دیدن تحریک می شود و این خودپرستی است که دختران بگویند ما هر طور عشقمان بکشد در اجتماع حاضر می شوند؛ مردها چشم هایشان را ببندند.

نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند: افضل الاعمال بعد الایمان بالله، التودد الی الناس.

بهترین کارها بعد از ایمان به خدا؛ دوستی (مهربانی و مهرورزی) با مردم است.

بیاییم مهربان باشیم...

ادامه دارد...

95/2/20